Bir fabrikanız olsa, süreç içinde sıkıntıya girseniz, üretiminizin hammadde kaynakları dışa bağımlı olsa nasıl çözüm arardınız? Düşününüz ki mali krize girmişsiniz. Depolarınızda satacak mal kalmamış. Üretim için ham madde yok. En iyi ustalarınız daha yüksek ücret teklif eden diğer firmalara gitmiş. Onların yetiştirdikleri de yavaş yavaş yeni yerler aramakta. Paranız, yeterli sermaye girdisi sağlayamadığınız için bitmiş. Kısaca üretim durmuş. Bankalar kredileri kesmiş. Ustalarınız elden gitmiş. Kalan işçi ve çıraklar ne yapacaklarını bilemiyor…
Ayrıca tarafınızdan kesilmiş, ödeme vadesi geçmiş çekler sırada bekliyor. Kalan işçilere düzenli ödeme yok. Soruyorum ne yapardınız?
Eskişehirspor, gözümüzün bebeği, şehrimizin gurur kaynağı içinde bulunduğu durum açısından yukarıda yazdığımız kuruluşa benzemiyor mu? Elimizdeki önce usta futbolcuları, sonra onları takip edenleri kaptırmadık mı? Altyapıdan gelen son dönem futbolcular da bu sezon elimizden kaçmayacak mı? Ödeme güçlüğüne karşı geliştirilen bir plan ve proje var mı? Geçmiş dönem borçları sıfırlanamayacağına göre yeni cezalarla karşılaşılmayacak mı? Alt yapıdan gelecek gençleri daha pişmeden, ısınmadan, deneyim kazanmadan ateşe atmış olmayacak mıyız?
Şimdi ligde kaldığımıza sevinenler var. Koşullar düzgün olsa ben de çok sevinirdim. Ama bıraktığımız yerden devam edecek ve yine aynı sorunlarla boğuşmaya devam edeceğiz. Bizleri ümide sevk edecek bir gelişme var mı? Yine şampiyonluğa değil kümede kalmaya oynayacağız.
Tüm bu yazdıklarımdan sonra ben keşke küme düşseydik diyordum. En azından ciddi bir toparlanma sürecine girer, yeni oluşturulacak genç bir kadro ile bize uygun rakiplerle mücadele ederek bir üst lige çıkma mücadelesi verir, amaçsız bir takım olmaktan kurtulurduk. Gençler de ezilmeden kendilerini gösterme ve yeteneklerini ilerletme şansı bulurlardı. Kanaatimce ligde kalışımız takımımızın toparlanma sürecini bir yıl daha ertelememize sebep olacaktır. Bu yıl kayıp bir yıl olacaktır…
