2021 yılı UNESCO tarafından “Yunus Emre’nin Vefatının 700. Yılı” olarak ilan edilmişti. Bu münasebetle yıl boyunca devlet kurumları ile kültürel amaçlı sivil toplum kuruluşları çeşitli etkinlikler düzenlemişti. Bu etkinlikler, özellikle yıl sonuna doğru daha bir yoğunlukta işlenmişti. Yunus Emre’nin hayatı, düşünce dünyası, etkileri, önemi gibi pek konu akademisyen, düşünce insanları, yazar ve şairlerce ele alınarak anlatılmıştı. Bütün medya, yine Yunus Emre’yi ayrıntılı bir şekilde tanıtarak ifade etmişlerdi. Salgın nedeniyle kısıtlı bir hayat sürerken bu etkinlikleri evden takip etme imkânı da doğmuştu.
Yunus Emre, elbette bir yıla sığdırılarak ona karşı görev ve sorumluğun bitmesinden söz etmek imkânsızdır. Temenni ederiz ki, Yunus Emre düşüncesini toplum olarak içselleştirmemiz gereği gibi yapılabilir. Zira onun düşüncesi hem dini hem de milli hayatımızın temelini oluşturan kültürel değerlerimizin başında gelmektedir. Yunus Emre’yi anmaktan çok anlamaya, düşüncesini hayatımıza hâkim kılmaya her zaman ihtiyacımız bulunmaktadır.
Yunus Emre, tarihimizin en zor döneminde sevginin ışığını gönüllerde yakmış, onun sağladığı aydınlıkla çağları aşarak ebed-müddet olmanın sırrına ermişizdir. Milli bekanın sürdürülmesi, ancak gönül sultanlarımızın düşüncelerini yaşatarak sağlanabilir. Çünkü onların vaz ettiği sevgi, kardeşlik, hoşgörü, barış, insanlık gibi kavramlar, her zaman insanlığın gündemindedir. Milli olandan evrensel değerlere doğru ilerlemek, bütün insanlığı kucaklamak milletimizin başlıca şiarı arasındadır. Çağlar değişse de bu kavramlar varlığını devam ettirecektir. İnsanlığın bunların gerçek anlamını bilmesi dünya barışının sağlanmasında temel etken olacaktır. İnsanların içlerindeki kin, nefret, ötekileştirme, yalan gibi olumsuz duyguları söndürmeleri, terk etmeleri sayesinde bütün bir toplum, bütün bir insanlık rahat ve huzura kavuşacaktır.
Yunus Emre düşüncesinin güncellenmesi gerektiğine inanıyorum. Onun tarihi süreç içinde yerine getirdiği işlevin günümüz kuşaklarına yeni bir dille ifade edilmesi yerinde bir karar olacaktır. Yunus Emre’nin elinde asası, kırda bayırda gezen bir derviş algısından kurtarılması lâzım gelmektedir. Zira o, toplumun içindeydi, onlarla hemhâldi. Kendi üzerinden söz söyleyerek topluma örnek davranışlar izhar ediyordu. O, nefsi mücadelesini verirken Tanrı rızasını önceliyordu. Yaradılış gayesinin hikmetini kavradığı için bunun sorumluluğunu halka anlatarak yerine getiriyordu.
Yunus Emre düşüncesinin anlaşılması için pedagog, eğitimci ve akademisyenlerden bir kurul oluşturularak hedef kitlelerin kavrayış seviyesine göre onun öğretileri tespit edilerek bir disiplin içerisinde izah edilmelidir. Böylece sürekli eğitim, hayat boyu eğitim Yunus Eme düşüncesinin programa alınmasıyla yeni bir kazanacaktır. Milletimizin geleceğini düşünenler bu konuyu mutlaka değerlendireceklerdir.
Yunus Emre ve diğer gönül sultanlarımız bizim dünyaya açılan pencerelerimizdir. Biz onların sayesinde bütün bir insanlığa hitap ediyoruz. Sevginin ilahi kaynağından herkesin nasibini almasını diliyoruz. Onların çağrısı, daveti sevgiden yana olup insanlığın sevgi atmosferinde kenetlenmesi içindir. Aşk bir güneştir, aşkı olmayanlar ise kaskatı taşa benzemektedir. Sevgi, bütün insanların en belirgin özelliğidir. Sevgiden rahmet doğar. Yaradan’ın bağışlaması ve yardımı sevginin hüküm sürdüğü toplumların üzerindedir. Evrendeki her şey insan için yaratılmış, insanın emrine verilmiştir. Asıl olan insanın bu şuura sahip olarak hamd ve şükrünü sevgi ile donatıp Hak rızasını kazanmaktır. İnsan; hamlığını pişirmeli, oradan da içindeki kin, nefret gibi kötü duyguları silip atmalıdır. Sevgi, sözle güzelleşir. Sevgi diliyle söylenmiş bir söz bütün evreni aydınlatmaya kâfidir.
700 yıldan beri gönül dünyamızı aydınlatan, müjdeler veren Yunus Emre, daha nice yıllar ‘her dem yeniden doğarak’ varlığını sürdürecektir. Onun mirası ve emaneti bütün Türk milletinden, bütün dünyaya yayılmaya, karanlıkları aydınlatmaya gayretimizle devam edecektir.
Yunus Emre’nin takipçileri onu bir yol başçısı bilerek asırlar boyunca öğretisini yazı ve şiirlerinde işleyeceklerdir.
Yunus Emre için yapılan her şey tamamlamıyor, yarım kalıyor, eksiği bulunuyor. Bu onun büyüklüğünden kaynaklanmaktadır. Zira yapılanlar, onun mükemmeliyetine bir türlü erişemiyor. Ancak bu kabul, onu anlamak ve anlatmaktan da bizi alıkoymamalıdır.
