Bu yazım yakın zamanda kaybettiğimiz ibrahim abime hitaben yazılmıştır.
Simdi artık emekli oldun abi.
Ben 55 yaşında 5 yıllık emekli, doğum günü 1 Mayıs İşçi Bayramı gününe denk gelmiş doğduğu günden beri İşçi İbrahim. 32 yıllık çalışma sonrasında emekli oldum Hani insanlar askere giderken, evlendiğinde, çocuğu olduğunda farklı duygular yaşar ya ben o duyguyu emeklilik dilekçemi verirken de yaşamıştım ve hep hayal ederdim; emekli olduktan sonra en erken saat 10'da kalkarım içime sindire sindire keyifle kahvaltı yaparım ve 4 yaşına girene kadar ara sıra gördüğüm benimle aynı ismi taşıyan torunum İbrahim ile parka gitmeyi, orada tanıdıklardan birileri beni gördüğünde artık emekli olduk vaktimi torunuma ayırıyorum diye söylemek en büyük hayalimdi.
Dile kolay yıllardır çalışıp her sabah 6'da ayaz, kar, kış demeden işe giderken insanın emeklilik hayali işte. Hayal kurmak güzel de, gerçekler çok can acıtıyor. Bunu ilk emekli maaşımı almaya bankaya gittiğimde 1720 lira verdiklerinde parayı veren memurun yüzüne bakıp:
- Hepsi bu kadar mı? diye sorduğumda, bu acının kurduğum bütün hayallerin üzerime yıkıldığını anlamış oldum. Bana diyeceksiniz ki; emeklisin nedir derdin? Resmi olarak emekliyim. Sadece 7 gün evdeydim, sonrasına o günden bu yana yani 5 yıldan bu yana inşaatta gece bekçiliği yapıyorum. Evet 55 yaşındayım gece bekçiliği yapıyorum. Akşam saat sekizde gidiyorum. Sabah sekizde mesai bitiyor. İnşaattaki malzemeleri sahip çıkmaya çalışıyorum. Bir kulübem var, 37 ekran bir televizyon bir tane de kettle. Sabaha kadar 2 saatte bir etrafı çıkıp geziniyorum Yarın benim doğum günüm 56 yaşıma giriyorum 1 Mayıs İşçi Bayramı'nda doğmuşum. Torunuma parka uykumdan fedakarlık edip, haftada bir iki saat götürebiliyorum. Bana emeklilik nasıl gidiyor diye sorduklarında:
-Ben emekli işçiyim diyorum. İlk başlarda zoruma gidiyordu ama meğer bu şekilde olan bir tek ben değilmişim. Dile kolay 32 yıl çalıştıktan sonra elime geçen para evimin kirası faturalar mutfak masrafları yetmediği için çalışıyorum. Çalışırken gönüllü olarak mesaiye kalıyordum ki, kızımın üniversite masraflarını karşılamak için. Şimdi emekli olmama rağmen gene çalışıyorum. Benim doğum günüm 1 Mayıs İşçi Bayramı. Doğduğum 1 Mayıs tarihi, ömür boyu işçi olarak kalacağımın bana habercisiymiş. Bunu yıllar sonra anladım.Bazen düşünüyorum; Çocukluğumdan bugüne kadar hayatım film şeridi gibi gözümün önüne geliyor bazen. Ömrüm hep çalışmakla geçmiş bazen hanıma takılıyorum. Dizlerimdeki ağrılar, ayakta fazla kaldığım zaman belindeki ağrılar yaşlı olduğumuzun belirtisi ama genç gibi 18'lik delikanlıyız Baksana hala çalışıyoruz diyorum. Sanırım eş dost öldüğümüzde imam nasıl bilirsiniz dediğinde herkes ömrü çalışmakla geçti diyecek. Gece gündüz çalıştı diyecekler. Galiba bizde emeklilik toprağı girdikten sonra başlıyor. Ne garip doğum günümde söylüyorum ki; "1 Mayıs İşçi Bayramı" bütün çalışanlara kutlu olsun. Çünkü ölene kadar nasıl olsa işçi kalacağız.
