Eskişehir’de yaşayan ve geçmişte terzilik yapan 88 yaşındaki Şerife Yörükçü, ihtiyaç sahibi çocuklara şapka, kazak, kaşkol örerken, yeni evlenecek gelin adaylarına ise dantelden çeyiz diziyor. Yörükçü, ilerleyen yaşına rağmen gözlük kullanmadan günde bir yumak ip bitiriyor.

Tepebaşı İlçesi Fatih Mahallesi’nde yaşayan Şerife Yörükçü ördüğü, el emeği örgüleri ihtiyaç sahiplerine dağıtması ile çevresinden takdir topluyor. Gençliğinde terzilik yapan ve halen günde bir yumak ipi bitirip iki farklı ürün çıkaran Yörükçü, ürünlerini ihtiyaç sahibi çocuklara yolluyor. Torunu tarafından dağıtımı yapılan şapka, atkı, kazak, yelek gibi el emeği ürünler, çocukları soğuk kış günlerinde sıcak tutuyor. Çocukların yansıra maddi durumu olmayan yeni evlenecek çiftlere de dantelden çeyiz ürünleri ören hayırsever terzi, sağlık durumu el verdikçe örmeye devam edeceğini ifade ediyor. Gün içiresinde bir yumak ipten iki farklı ürün çıkarmasının yanında, namaz ve Kur’an-ı Kerim ibadetlerini de aksatmayan Şerife Yörükçü, azmiyle takdir topluyor. Yörükçü, haftada en az 50 parça el emeği ürünü ihtiyaç sahiplerine teslim ediyor.

Gün içerisinde deyim yerindeyse bir saniye dahi boş kalmayan Şerife Yörükçü, yaptığı hayırlardan dolayı duyduğu mutluluğu dile getirdi. Çocuklar ne isterse örerim diyen 88 yaşındaki terzi Yörükçü, “88 yaşındayım her el işini yapıyorum her işi de çocuklar için yaparım, herkese de yaparım. Allah’a şükürler olsun şimdilik gözlerim görüyor. Namazımı kılıyorum, Kur’an’ımı okuyorum kalan vakitlerimde çocuklar için el işi örüyorum. Yoksul çocuklar varmış, o çocuklara terlikler, şapkalar ve atkılar örüyorum. Yine isteseler yine yaparım, çoluk çocuk ne isterse örerim. Onlar ördüklerimi giyince mutlu oluyorum. Çocukları çok severim. Zamanında çemberler ördüm danteller ördüm yeni gelinlere sevabına verdim” dedi.

Şerife Yörükçü’nün gelini olan Vildan Yörükçü, kayınvalidesinin azminden bahsetti. Kayınvalidesinin 20’den fazla geline çeyiz ördüğünün altını çizen gelin Yörükçü, “Çok yardımseverdir kendisi, haftada 50 parça örgü örer; kaşkol şapka terlik gibi. Benim kızım Nazlıgül ona ‘Babaanne yoksul çocuklara örgü öreceğiz yuvaya göndereceğiz’ dediği için kayınvalidem işi eline aldı daha da bırakmaz. Mesela yoksul bir genç kız var annem o kızın ihtiyacı her şeyi örer. Çemberler yapar, işlemeler işler danteller örer ve ihtiyacı olanlara verir. Şimdi diyor ki; ‘çantamda çok var onların hepsini vereceğim’ diye bahsediyor. Bana ‘Araştırın, yuva kuracak, gelin olacak bir kız varsa ben buradan çeyiz vereyim ona’ diyor. Doktoru ona gözlük verdi ama o , ‘benim şimdilik ihtiyacım yok, Kur’an’ımı okuyor, işlememi örüyorsam gerisi önemli değil’ diyor. Şimdiye kadar belki de 20’den fazla genç kız için çeyiz yapmıştır. Hayırseverler ip getirip yoksullar için örmesini istediğinde hem onları örer hem de kendi imkânlarıyla örer çocuklara yardım eder. Bir yumak ipi bir günde bitiriyor, birer şapka ve kaşkolü hemen bitirir. Azimli, çok azimli, eskiden terzilik yapıyormuş pijama dikiyormuş hayrına. Makinesi bozulmuş, eğer bozulmasaydı ‘daha da dikecektim çocuklara’ diyor. Şapka hırka kaşkol kazak yelek ne lazımsa örüyor. Çocuklar harici huzurevlerine de yardım etmek istiyor, bize kızıp niye ‘oralara gitmiyorsunuz oradaki insanlara neden bakmıyorsunuz ben etekler diksem de onlara verseniz’ diyor” diye konuştu.